துரோகச் செவ்வரளி

நீருக்குள் உறங்கும்
மழலைபோலக் கிடந்த
கூழாங்கற்களின் மென்மையோடேதான்
துவங்கியது அந்தச் சொப்பனம்
மெல்லிருட்டில்
பிணைந்திருந்த உடல்களில்
ஒன்று மிகப்பரிச்சயமாய்
இருந்தது
மற்றொன்றிலிருந்து
கந்தகமணம் வழிந்தபோது
கனவின் நிறம்
செவ்வரளியாய் மலர
அவள் முகமிருந்தப் பொழுதை
மிக நைச்சியமாய்
இடம் பெயர்த்திருந்தனர் அவ்விருவரும்
சிலீர் குளிர்ச்சியாய்
தண்டவாளம் பின்கழுத்தில்
உறைத்தவளின்
இறுதி உறக்கத்தில் விரிந்த
கனவிலும்
துரோக முடிச்சுகள்
அவிழ்ந்து அவிழ்ந்து
இறுகியபடியே இருக்க
விடிகாலை ரயிலின்
முதல் கூவலில்
அதே செவ்வரளி மலர்ந்திருந்தது
கூடுதல் சிவப்பாய்