ஊழிப்பெருவலி எங்கும் உள

வழியும் குருதியைக்
கண்டதும் மூர்ச்சையாகுபவள்
முற்றிலும் மாறியிருக்கிறாள்

குடல்கிழிந்து
நெடுஞ்சாலையெங்கும்
சதைத்துணுக்குகளான
நாய்களை
ஒவ்வொரு பயணத்திலும்
அனிச்சையாய் தேடுகிறாள்
கார்ட்டூன் பூனைகளிடம்
இறுதிவரை பிடிபடா எலிகள்
அலுப்பூட்டுகின்றன
அவற்றின் குரல்வளைகள்
கிழிபடுவதற்காய் மட்டுமே
என நம்புகிறாள்

அகாலவேளை
தொலைபேசி அழைப்புகளுக்காய்
மரணம்போல் காத்திருக்கிறாள்
இறுகும் கயிறுகளின்
தடங்கள் தேடுகிறாள்
குறைந்தபட்சம்
ஒரு முயல்வேனும்
தேவைப்படுகிறது
இன்றைய அவளுக்கு

உயரங்களில் நிற்கையில்
பிளந்த கபாலங்களையும்
ராட்சத சக்கரங்களின்
அருகண்மையில்
சிதைந்த கால்களையும்
நினைவு கொள்கிறாள்

பெரிய கற்பனைகளின்
பெரிய வலிகள்
வேண்டியிருக்கிறாள்

மகவின் காயத்தில்
களிம்பிடும்போது
அழுத்தித் தேய்க்கிறாள்
வலிபிதுங்கி
வெடிக்கும்போழ்தும்
சன்னமாய் முனகுகிறாள்

ஊழிப்பெருவலி
எங்கும் உள