மாயவரத்து அத்தையுமானவள்

புகைப்படத்திலும் 
பார்த்தேயிராத
மாயவரத்து அத்தையை
அச்சுவார்த்தாற் போல்
நான் இருப்பதாய்
ஊருக்குச் செல்லும்போதெல்லாம்
சொல்கிறாள்
நானம்மா

சுள்ளிகள் எரித்து
நானம்மா சமைக்கும்
அன்னத்தை
சிறு உருண்டைகளாக்கும்போது
விடுபட்டு நிற்கும்
என் ஆட்காட்டி விரலை
சில நொடிகள்
உற்று நோக்கியவள்
ஏதோ சொல்ல
வாயெடுக்கிறாள்

பின்னர்
கலங்கிய விழிகளுடன்
எழுந்து சென்று விடுகிறாள்
பாடுகள் கடந்து
தேடிக்கண்டடைந்த
நாளின் இறுதி இரையைத்
தவறவிட்டிருந்த
முதிய பறவையைப் போலே